8x Turkse soepen: Onmisbaar in de Turkse keuken

Turken en het eten van soep is onlosmakelijk met elkaar verbonden. Er is een bijzondere voorliefde voor soepen. De Turkse keuken kent vele soorten soepvariaties, maar er zijn een aantal soepen die bijna 24 uur per dag te vinden zijn in de welbekende soeprestaurants. Dit zijn 8 Turkse soepen die je op elke hoek van de straat op elk tijdstip kan verorberen. Welke is jouw favoriet?

Het belangrijkste ingrediënt van deze soep, die wij overigens het lekkerst vinden onder de soepen, zijn rode linzen (kırmızı mercimek). Er zit ook aardappelen en wortels in, sommige voegen er zelfs uien aan toe. Gebakken rode paprika in olie wordt vaak gebruikt als decoratie van de soep. Je kan deze soep ook erg lekker maken met een paar croutons erop.

Hoewel het volgens sommigen moeilijk te maken is, vinden wij dit wel meevallen. Nadat je alle ingrediënten in water hebt gekookt, doe je dit vervolgens in de blender en haal je het even door de zeef om alle overgebleven restjes eruit te halen. Vaak wordt er ook een citroen bij geserveerd, deze knijp je uit boven de soep voordat je gaat eten. Deze soep staat vaak bovenaan op het menu bij vele soeprestaurants en is dan ook een echte aanrader.

Ezogelin is vergelijkbaar met de bekende Turkse linzensoep. Het is qua bereiding en smaak heel anders dan mercimek hierboven. Er wordt namelijk ook bulgur en rijst aan de soep toegevoegd, waardoor je een soort korrelige structuur krijgt. Naast de rijst en bulgur worden er ook rode linzen, tomatenpuree, uien, knoflook en verschillende kruiden gebruikt. Het verschil met mercimek is dat in deze soep de ingrediënten niet in de blender gaan. Je kan het eten door er eerst veel citroensap boven uit te persen.

Tarhana is een soep die bekend staat om haar geneeskrachtige werking. Deze soep verwarmt je hart, zeker in de vrieskou van de winterdagen. Tarhana is één van de populairste soepen in Turkije en je zal het dan ook vaak op tafel zien staan bij Turkse families. Ook tijdens de Ramadan wordt deze soep vaak gegeten om het vasten te verbreken. Eigenlijk is het een heel eenvoudige soep, waarbij tarhana het basisingrediënt is. Dit is een gedroogd mengsel van bloem en yoghurt. Turkse families maken dit vaak zelf, maar dit is een lastig en lang proces. Gelukkig kun je het ook gewoon kant-en-klaar kopen. Verder is het streekgebonden welke ingrediënten er nog meer aan worden toegevoegd. Vaak zijn dat in ieder geval tomaten en/of rode puntpaprika’s, kikkererwten, ui, peterselie, zout, munt en tijm. Soms wordt er zelfs gehakt aan toegevoegd.

Yoghurt heeft een speciale plaats in de Turkse keuken. Het wordt op zichzelf veel gegeten, maar ook veel gebruikt als ingrediënt in verschillende gerechten. Een van die gerechten is de Yayla soep, wat eigenlijk niet meer is dan een yoghurtsoep met rijst en droge munt. Deze soep wordt veel gegeten op koude dagen in de winter en is geschikt voor iedereen die houdt van een beetje een zure smaak.

De Turkse variant van de kippensoep is Tavuk suyu, wat eigenlijk vertaald gewoon kippenwater is. Kippensoep is in Turkije namelijk vaak gewoon een kippenbouillon waar soms ook wat vermicelli aan wordt toegevoegd. Om het af te maken kun je er gedroogde chilivlokken overheen strooien.

De meest indrukwekkende soep uit dit rijtje en waarschijnlijk als je leest wat er in zit, bestel je het niet zo snel. De Kelle Paça is namelijk schapenkoppensoep en is meer een beetje een soort stoofpot van schapen- of geitenkoppen. Klinkt misschien niet heel lekker, maar laat je niet misleiden. De smaak is namelijk echt heel goed. Ook wordt het vaak de wondersoep genoemd, het is namelijk super gezond en men geloofd dat het een geneeskrachtige werking heeft. Vroeger was dit echt een traditionele soep, wat vaak gegeten werd aan de eettafel, maar tegenwoordig vind je het ook steeds vaker op de menukaarten van Turkse restaurants terug.

De Iskembe corbası is een culinaire specialiteit uit Oost-Europa en het Midden-Oosten. Het is een soep met witachtig pens, meestal gegeten met een soort saus van citroen en eigeel. In Turkije wordt deze soep vaak gegeten in de traditionele soephuizen. Je zou deze soep in kunnen delen in vier verschillende soorten, waarbij ze worden ingedeeld volgens de snit van de pens. Damar is de duurste variant. Wat ze alle vier gemeen hebben: ze schijnen enorm goed voor de huid te zijn en werken goed tegen katers.

Niet geheel verrassend, het hoofdingrediënt van deze soep zijn natuurlijk tomaten. Domates Çorbası is namelijk gewoon tomatensoep. Perfect voor de koude winterdagen. Turken doen ter garnering vaak wat geraspte kaas en croutons bovenop de soep.

Soeprestaurants zijn eenvoudig, maar comfortabel. Er zijn brede zitplaatsen met grote tafels, waar de kruiden van rode pepervlokken al op je staan te wachten. Vooraf krijg je vaak een mandje met brood en worden er flessen water naar je tafel gebracht. Soephuizen zijn bijna altijd alcoholvrij, maar ze hebben een groot aanbod andere drankjes. De meest bekendste zijn de yoghurtdrank Ayran en Şalgam, gefermenteerd raapsap.